کشف قدیمی ترین آب سیاره زمین - وبلاگ سیمبیان

به گزارش وبلاگ سیمبیان، آب زیرزمینی که اخیراً در اعماق معدنی در آفریقای جنوبی کشف شده است، قدمتی 1.2 میلیارد ساله دارد. محققان گمان می نمایند که این آب های زیرزمینی از قدیمی ترین آب های روی کره زمین باشد. با این همه این دانشمندان معتقدند که فعل و انفعالات شیمیایی این آب ها با سنگ های اطراف می تواند بینش جدیدی درباره فراوری و ذخیره انرژی در پوسته زمین ارائه دهد.

به گزارش وبلاگ سیمبیان، بر اساس این مطالعه تازه که به وسیله دانشمندان زمین شناسی دانشگاه تورنتو کانادا اجرا شده، آب های زیرزمینی آفریقای جنوبی با بالاترین غلظت محصولات پرتوزا - عناصر فراوری شده به وسیله رادیواکتیویته - که در سیالات کشف شده اند، غنی شده است و نشان می دهد که سایت های آب های زیرزمینی باستانی ممکن است روزی به طور بالقوه به عنوان منابع انرژی عمل نمایند.

به گفته دانشمندان پیش از این نیز آب های با قدمت مشابه در معدن کید کریک در انتاریو کانادا، در سال 2013 کشف شده بود، اما این کشف بیشتر حاصل یک اکتشاف علمی بود که در نهایت به خود منبع آب دسترسی پیدا نکرد. اما کشف تازه در معدن طلا و اورانیوم معروف به Moab Khotsong در 100 مایلی (161 کیلومتری) جنوب غربی ژوهانسبورگ صورت گرفت که یکی از عمیق ترین چاه های معدنی دنیا را در خود جای داده است.

الیور وار، استاد زمین شناسی دانشگاه تورنتو و از نویسندگان اصلی این مطالعه گفت: یکی از هیجان انگیزترین بخش های این کشف تازه این است که در ابتدا فکر می کردیم آب های زیرزمینی در کید کریک دور از دسترس هستند. اما اکنون ما این سایت کاملاً تازه را داریم که در جایی متفاوت با تاریخ زمین شناسی کاملاً متفاوت واقع شده است که بعلاوه سیالات را در مقیاس زمانی میلیارد ساله حفظ می نماید. بعلاوه این سایت تازه دسترسی مستقیم به این منابع آبی را برای ما فراهم می نماید. وی اضافه کرد ما به عنوان محقق بودجه و وقت لازم برای حفر چنین چاه های عمیقی را نداریم، اما این معدن این کار را برای ما انجام داده است.

پس از جمع آوری نمونه ها در موآب خوتسانگ، وار و تیم پژوهشگران بین المللی اش محتویات آن ها را آنالیز کردند و دریافتند که آب دارای خواصی شبیه به آب کشف شده در کریک کید است. وار گفت: در این شرایط عمیق، آب در شکاف های سنگ به دام می افتد و با گذشت زمان، آن ها برهم کنش می نمایند و در نتیجه اورانیوم ایجاد می گردد که سپس طی میلیون ها و حتی میلیارد ها سال تجزیه می گردد و گاز های خاصی ایجاد می نماید. بر همین اساس، محققان می توانند غلظت این گاز ها و مدت زمان حضور آن ها در سنگ را مقدار گیری نمایند.

وار شرح می دهد که نمونه های جمع آوری شده حاوی نمک بالا - حدود هشت برابر بیشتر از آب دریا - و بعلاوه غلظت های اورانیوم، هلیوم رادیوژنیک، نئون، آرگون، زنون و کریپتون بودند. آن ها بعلاوه وجود هیدروژن و هلیوم را در این آب ها تایید کردند که هر دو از منابع مهم انرژی هستند. طبق این مطالعه، این یافته نمایی اجمالی از انتشار هلیوم از اعماق سیاره را ارائه می دهد، فرآیند مهمی که باید در نظر داشت، زیرا با کمبود مداوم هلیوم روبرو هستیم. این یافته بعلاوه می تواند به فراوری انرژی از زیر سطح سیارات دیگر نیز اشاره داشته باشد.

وار گفت: تا زمانی که آب و سنگ وجود داشته باشد، شاهد فراوری هلیوم و هیدروژن خواهیم بود و این لزوماً به این معنی نیست که این امر فقط روی زمین انجام گردد. اگر در زیر سطح مریخ یا هر سیاره سنگی دیگری آب وجود داشته باشد، هلیوم و هیدروژن نیز می تواند در آنجا فراوری گردد که می تواند یک منبع انرژی ارزشمند برای ما تلقی گردد. هم برای ما که در زمین هستیم و هم برای مأموریت های اقامت طولانی در فضا. انتقال منابع انرژی به فضا برای ماموریت های طولانی مدت، امری بسیار پر هزینه است، اما اگر بتوان این منابع را از خود فضا تأمین کرد، می توان به تداوم و اثر بخشی این ماموریت ها بیشتر امیدوار شد. نتایج این تحقیق در نشریه Nature Communications به چاپ رسیده است.

منبع: livescience

ترجمه: مصطفی جرفی-وبلاگ سیمبیان